Synesthesie

De schilderleraar. Een begeester(en)de mens! Lang ros haar en korte baard. Heel rustig maar vol ideeën, en elk idee doet de deur open naar meer. Redeneren in laagjes, schilderen in gedachten, in vertikalen of krullen, in tijdszones. Een hoop namen van schilders passeren de revue, niet om ermee te dwepen maar per voorbeeld... per associatie. Richter, Pollock, David Lynch... een goeie cineast omdat hij ook schilder is. En dan die ene die synesthesie had. Ben zijn naam vergeten. Die kon kleuren horen. En net daarvoor hadden we het over koor zingen gehad... Ik kan ook kleuren horen. Bestaat er daar een naam voor? Synesthesie? Is dat iets bijzonder? Geweldig. Nog deurtjes die zich openen. Volgende week, als we ons gerief hebben, gaan we zwart-wit schilderen. Om schakeringen te leren zien. We mogen onderwerpen bedenken, verzamelen, fotograferen, uit de krant trekken. Tekst, adjectieven. Anything. Als het maar zwart en wit is en de grijstinten daartussen.

Ik ga op zoek naar wat ik ooit na een koorrepetitie schreef.

(16/12/2005)
Een ijzig koude kapel, vrolijk getater, een dirigent, de rust zelve, die moeite heeft om ons tot rust te brengen. Enkele ontspanningsoefeningen, stilte, en dan begint het weer: Het Feest der Subtiliteit. Steeds verder dringen we binnen in een sprookjeswereld die haar geheimen maar prijsgeeft naarmate we blijven en blijven luisteren. Stelselmatig ontvouwen zich nieuwe horizonten. Hetgeen we horen verinnerlijkt zich in ons... contradictorisch want elk van ons is zelf bron van de klank, althans een deeltje ervan. Ik ken euforie bij het voelen van de dans der stemmen, alt die als een golvend meer de glasheldere bootjes van de rondcirkelende sopranen ondersteunt, alt die meegaat met bas en daar in een warme gloed van stromende kleuren opgaat, alt die toeschouwert hoe tenor als een wiegende tak hoog in de lucht zijn statement plaatst. En continu hints van emoties, subtieler dan groot, mooier dan hoorbaar, fragieler dan werkelijk en zo meeslepend. Bij elke herhaling wordt onze wereld rijker en maken we er meer deel van uit. Begrepen in ons zelfgemaakt sprookje...